Wybrane dla Ciebie. "Piosenka o niezdrowym jedzeniu" stanowi doskonały sposób na to, jak w przystępny sposób przekazać dziecku wiedzę na temat zdrowego odżywiania. Łatwy do zapamiętania, ale bardzo mądry tekst i wpadająca w uchu melodia na pewno sprawią, że dziecko zapamięta wartościowe treści. Do dziś baśnie Andersena zostały przetłumaczone na 80 języków i wciąż cieszą się niesłabnącą popularnością wśród dzieci na całym świecie. Baśnie Andersena, które zapadają w pamięć. Najpopularniejsze baśnie Andersena są znane niemal każdemu dziecku i dorosłemu. To klasyka baśni dla dzieci, podobnie jak baśnie braci Odsłuchaj #83 - BAJKA O KAPUŚCIE - "STEKI" i 160 innych odcinków spośród Foodcast - Podcast O Jedzeniu za darmo! Bez rejestrowania się i instalowania czegoś. #159 - WYTRAWNE GOFRY. #158 - 5 ZASAD DAŃ JEDNOGARNKOWYCH. Fast Money. W pewnym mieście, gdzieś daleko, za siódmą górą i drugą rzeką, mieszkał niezwykły kot uliczny i na dodatek ekologiczny. Zefir na niego mówili w mieście, pędził jak wiatr i, tu mi wierzcie, znał wszystkie pola, domy, ulice, balkony, ogródki i podziwiał uroki przyrody i widział, jak wiele robiono jej szkody, więc postanowił z tego wszystkiego być jej obrońcą i wdzięcznym kolegą. Poczuł, że misję ma do spełnienia, bo wie o poważnych zagrożeniach, które na matkę naturę czyhają, a ludzie o nich nie wiedzą lub za nic je mają. Powietrze, ogień, ziemia i wody to są największe skarby przyrody. Wiemy, że na Ziemi może być bardzo pięknie, więc co źle robimy, że natura niszczeje i więdnie? Cztery żywioły, to nie do ukrycia, że każdy niezbędny jest nam do życia. Gdy któryś z żywiołów jest zagrożony, to trzeba zadziałać, by nie był stracony. Spójrzcie, powietrze – zanieczyszczone, aż po horyzont wszystko zamglone. Nad miastem smog się ogromny unosi, choć nikt go przecież tu nie zaprosił. Gdy ciężkie od smogu w powietrzu chmury, kot jest drażliwy, nieswój i ponury. Dzieci ze szkoły wracają senne, niewinne tu słoty, dni krótkie, jesienne? Patrzy kot z trwogą na szare chmury, prelekcję więc zrobi w domu kultury. Temat: „Zadbaj o nasze powietrze, do życia zwierząt i ludzi konieczne”. „Co dla przyrody można zrobić dobrego?” pyta kot dzieci. – Pomyślcie z kolegą. Krzyś rękę odważnie do góry podnosi, i pomysł swój wszystkim głosi: „Możemy mniej nowych zabawek kupować, by fabryka nie musiała tak wiele produkować”. W nadmiarze wszystko zaszkodzić może nam samym także, nie tylko przyrodzie. Umiar jest ważny, pamiętajcie dzieci, pomaga odetchnąć naszej planecie. Zosia z tylnego rzędu dodaje ważne uwagi o jeździe tramwajem. Mogą przewozić tak dużo ludzi, że ruch na ulicach by się odchudził. Po miastach aut jeździ stanowczo zbyt wiele, a tramwaj przyrody jest przyjacielem. Jeździ na prąd i nie robi smrodu, po co używać więc samochodu? Auta spaliny wciąż produkują, dymią okropnie i powietrze psują. Rower do jazdy jest bardzo praktyczny i szybciej dojedziesz, gdy korek uliczny. A jaki dobry jest dla leniuchów! No i dla tych, którym brakuje ruchu. Kot klasnął w łapy z zadowolenia na to, co dzieci mają do powiedzenia. Trzeba więc chronić nasze powietrze. Oto, co jeszcze byłoby konieczne. Nie wolno palić w piecu plastiku, bo w nim trucizn mieszka bez liku. Stężenie pyłów i gazów trujących może prowadzić do chorób męczących. Gdy sroga zima, pamiętajmy, byle czym domu nie ogrzewajmy. Spalanie gazu i węgla z kopalni wpływa na efekt cieplarniany. Klimat się coraz bardziej zmienia, a w zimnej Arktyce wiatr ciepły powiewa. Od wyższej na Ziemi temperatury powoli lodowców topnieją góry. Ważne na pewno jest oszczędzanie i nowych źródeł energii pozyskiwanie, nie z głębin ziemi, lecz tych odnawialnych, nie sztucznych, chemicznych, ale naturalnych. Ceńmy, co dobre i piękne w naturze, by ziemskich bogactw starczyło na dłużej. Miauknąwszy, kot kończy prelekcję, kłania się nisko, dziękuje serdecznie. „Dbajcie, dzieci, o czyste powietrze, które do oddychania jest nam konieczne”. Zmęczony Zefir wrócił do domu, aby odpocząć w zaciszu swego balkonu. Położył się, zasnął i coś mu się przyśniło. Posłuchajcie, co we śnie tym było… Śniły mu się ryby, czyste morza, rzeki, a na horyzoncie ocean niebieski, daleki. I całkiem dobrze mu się tak spało, aż nagle coś go ze snu wyrwało. Słyszy, że w domu leje się woda, bez przerwy, ciurkiem, aż szkoda. Znów ktoś zapomniał zakręcić krany, woda zaraz wyleje się na schody. O RANY! Wskoczył przez okno Zefir do mieszkania. wszyscy już spali, wszyscy oprócz Frania, który na uszach miał swoje słuchawki i śpiewał, aż dostał od tego czkawki. Patrzy, a kocur w łazienki stronę biegnie, miaucząc z nastroszonym ogonem. Co to się stało? Czy ktoś go ściga? Franio się dziwi i lekko wzdryga. Zerwał się jednak na widok kota, który do łazienki popędził w podskokach. I wtedy sobie przypomniał, że niestety nie zakręcił wody, idąc z toalety. „Oj Franio, Franio” – kot pazurem grozi, bo chłopiec tu na fajtłapę wychodzi. „Pamiętaj zawsze o zakręcaniu wody, by kiedyś nie doszło do większej szkody. Wiedz, że wody zwykłej oszczędzanie, to wszystkich – też twoje – największe zadanie. Bez wody na ziemi życia nie będzie i nie są to jakieś tam kocie brednie”. Po tym zdarzeniu kot chciał wrócić do spania, lecz jeszcze postanowił przeprowadzić badania, czy ludzie czasem nie wyrządzają szkody, na marno wylewając hektolitry wody. I Zefir, hyc! skoczył na balustradę, świdrował oczami, komu dać dobrą radę. Do okien różnych zaglądał ludzi, gdy trzeba było, no to obudził. Tych, którzy światła zgasić zapomnieli, bo nim zgasili, to już usnęli. Tych, u których nockę całą w głos telewizor i radio grało. Kot wnioski ze swych obserwacji snuje i szybko pazurem je sobie notuje. „Ekomanifest to będzie” – tak mruczy. uwagę mieszkańców na problem chce zwrócić, by marnotrawstwo na zawsze ukrócić. Na tablicy ogłoszeń o wschodzie zawisł Zefira manifest o życiu w zgodzie z przyrodą, o jej bogactw szanowaniu i bezmyślnym ich marnowaniu. I chociaż był mocno już tym zmęczony, pomysł okazał się niezwykle trafiony. Bo rano pod blokiem mieszkańcy czytali, co w ich domach się działo, gdy oni już spali. Jedni uciekli do mieszkań ze wstydu, drudzy mówili, że nocą krąży ekoduch. Czytała mama, tata i wujek, że kiedy baterię telefonu już naładuje, niech ładowarkę wyciągnie z gniazdka, nawet i tę do komputera, bo podłączona do prądu energię zżera. Oszczędzaj energię, nie marnuj bezmyślnie. Pomyśl o zmywarce lub o myciu w misce. Gotuj tylko wody ilość potrzebną. Cały czajnik? Po co? Na herbatę jedną? Bądź ekologiczny, szybciej zagotujesz, gdy wody i prądu przy tym nie zmarnujesz. Nie wrzucaj do kosza wszystkiego, jak leci, pamiętaj o segregowaniu śmieci. Na papier jest kubeł niebieski, żółty na plastiki, szkło wrzucaj do zielonego lub brązowego – wesołe śmietniki. Chemikaliów nigdy nie wlewaj do wody, bo to zatruwa i wyrządza szkody. Na końcu manifestu była zagadka. Kto zna odpowiedź, trafi mu się gratka. Co można uzyskać, niech no powie który, wykorzystując dary natury? Na to pytanie szybko odpowiedział ten, kto wiele czytał i dużo wiedział. Mówił o źródłach odnawialnych i o pomysłach na nie genialnych. O tym, że można, a nawet jest konieczne wykorzystywać promienie słoneczne. Energia słoneczna wspaniale ogrzewa nie tylko zwierzęta, rośliny i drzewa. Aby w domu mieć ciepłą wodę, powietrze, warto używać baterie słoneczne. A kiedy wieje, energię daje wiatr. Jego moc czuć od Bałtyku do Tatr! To źródło energii jest nieograniczone. Prąd produkują turbiny kręcone wiatrem, który napędza wiatraki. Widzicie z wiatru pożytek jaki? Zagadka częściowo już jest rozwiązana, więc kot postanowił na spacer pójść z rana. Uszedł kawałek, miasto było jeszcze blisko, a już pośród drzew widzi śmietnisko. „Nie ma spokoju – pomyślał sobie zaraz w tym lesie porządek zrobię.” Spotkał nieopodal grupę szkolnych dzieci, które akurat zbierały śmieci. Ucieszył się Zefir i podszedł blisko. Podziękowało dzieciom ekokocisko. Papiery, butelki, metale, rupiecie, opakowania i inne śmiecie, szkoda, że ktoś tu wyrzucił te rzeczy. dokładnie sprzątały las zmartwione dzieci. I razem z kotem wiadomość spisały. Ot, przeczytajcie komunikat cały: Niech nikt nie robi z lasu śmietnika, bo nic na ziemi samo nie znika. Na śmieci są przecież specjalne kosze o segregację śmieci poproszę. Niektórych śmieci rozkład trwa wieki, nim ziemia je wchłonie, czas minie daleki. Więc to jest problem najwyższej racji, by śmieci ulegały biodegradacji. To matka natura dla zwierząt i ludzi, niech każdy z nas się dla niej potrudzi. Zadba o Ziemi zielone płuca, by oddychania jej nikt nie zakłócał. By nikt nie przerywał też tak istotnego długiego łańcucha pokarmowego. Gdy zwierzęciu jakiemuś brakuje jedzenia, to potem pada z niedożywienia. Źle ma się zwierzęcy i roślinny świat, bo jak można żyć bez jedzenia tak? To naturalne jest środowisko, w którym od siebie zależy wszystko. Wielkie bogactwa ziemskiej natury to ziemia, morza, lasy i góry. Mamy też taki skarb przyrodniczy i z nim musimy się bardzo liczyć. To piękna i dzika puszcza zielona, nawet specjalnym prawem chroniona. Pomniki przyrody i rezerwaty jak dotąd trwały długie, długie lata, bo gdy niepotrzebnie wycina się drzewa, matka natura na nas się gniewa. Kot kończy już swoją podróż magiczną, zamyka opowieść ekologiczną, w której opisał cztery żywioły, i może ją zanieść dzieciom do szkoły. W swej opowieści kot spisał, co trzeba, a jego lista sięgnęła samego nieba. Złożył na niej podpis od matki natury i coś od siebie skrobnął pazurem. A potem mrugnął okiem do dzieci i powiedział, że już będzie leciał. Dzieci szepnęły jeszcze życzenia, aby matce ziemi spełniły się marzenia. Koniec tej bajki o żywiołach, wieść o niej rozeszła się po szkołach. I o Zefirze kocie ulicznym, i jego działaniach ekologicznych. Jeszcze tam kiedyś o nim słyszano, że akcję prowadził zalesiania. I wyrósł las wielki z drzewek sadzonych, gęsty i duży, i bardzo zielony. I mieszka podobno Zefir w tym lesie, a echo przedziwne historie niesie, że z żywiołami rozmawia czasem, nocą wędrując po kryjomu lasem. O Autorce Pani Anna Smak-Drewniak zajmuje się bajką na różne sposoby. Tworzy bajki, ilustracje, prowadzi warsztaty z bajką. Warsztaty związane są z bajko-terapią dla dzieci, ale także dla dorosłych. Jej przygoda z bajką zaczęła się od pewnej bajki dla małej Hanki. Prowadzi bloga wyróżnionego jako Super Strona Zasypianek. Bajka wydana przez Fundację Aeris Futuro Publikacja sfinansowana ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Krakowie – Zasypiankowa książka – Jeżyk Cyprian i przyjaciele Quizy o jedzeniu, darmowe quizy z odpowiedziami dla dzieci, smakowite testy do rozwiązywania, zapraszamy do zabawy! Quizy o jedzeniuSosy – quiz wiedzy o jedzeniu Przed Tobą quiz wiedzy o sosach! Jak dobrze znasz świat jedzenia? Czy wiesz, z jakich składników zrobione są poszczególne sosy? Skup się i rozwiązuj test wiedzy uważnie, ponieważ niektóre pytania mogą być podchwytliwe! Do dzieła!... [...] InnePierogi – quiz wiedzy Przed Tobą quiz wiedzy o pierogach! Jak dobrze znasz się na tej tradycyjnej potrawie cieszącej się powodzeniem w kuchni wschodnioeuropejskiej? Skup się i rozwiązuj test wiedzy uważnie, ponieważ niektóre pytania mogą być podchwytliwe! Do dzieła!... [...] Quizy o jedzeniuJak dobrze znasz potrawy z całego świata? Quiz kulinarny Czy znasz dobrze potrawy z innych krajów? Sprawdź się! Czy możesz się nazwać kulinarnym ekspertem? Przekonaj się, rozwiązując nasz test!..... [...] Quizy o jedzeniuFrutas – owoce – quiz z hiszpańskiego Owoce po hiszpańsku – quiz wiedzy. Jak dobrze znasz nazwy owoców w języku hiszpańskim? Czy potrafisz je rozróżnić? Sprawdź swoją wiedzę rozwiązując test! Do dzieła!... [...] Quizy o jedzeniuJak dobrze znasz świąteczne potrawy? Quiz na Boże Narodzenie Jak dużo wiecie na temat Bożego Narodzenia? Myślicie, że wszystko? Tak wam się tylko wydaje! Sprawdźcie ile wiecie na temat świątecznych potraw w różnych krajach. Quiz z potraw na Boże Narodzenie.... [...] Quizy o jedzeniuVerduras – warzywa – quiz z hiszpańskiego Warzywa po hiszpańsku – quiz wiedzy. Jak dobrze znasz nazwy warzyw w języku hiszpańskim? Czy potrafisz je rozróżnić? Sprawdź swoją wiedzę rozwiązując test! Do dzieła!... [...] InneSłodycze – quiz wiedzy o łakociach Przed Tobą quiz wiedzy o tym, co dzieci lubią najbardziej - słodkościach i nie tylko! Jak dobrze znasz się na wyrobach cukierniczych, czekoladzie, cukierkach? Skup się i rozwiązuj test wiedzy uważnie, ponieważ niektóre pytania mogą być podchwytliwe! Do dzieła!... [...] Quizy dla maluszkówQuiz dla najmłodszych: Warzywa Warzywa - quiz wiedzy. Jak dobrze znasz nazwy warzyw? Czy potrafisz je rozróżnić? Sprawdź swoją wiedzę rozwiązując test!... [...] Quizy o jedzeniuQuiz o słodyczach Słodycze... Większość je uwielbia, bo przecież trudno im się oprzeć. Słodycze mogą być najróżniejsze, w wielu kształtach i niezliczonych kolorach. Ile o nich wiesz? Czy możesz się nazwać słodyczowym ekspertem? Przekonaj się, rozwiązując nasz test!... [...] Quizy o jedzeniuQuiz o warzywach Pyszne, zdrowe i kolorowe... To, że wszyscy powinni codziennie jeść warzywa nie jest tajemnicą, ale czy dzieci znają warzywa występujące w Polsce? Czy potrafią odróżnić selera od pora i wskazać warzywa z jadalnymi korzeniami? Zapraszamy także TUTAJ gdzie znajdziesz kolejny warzywny test wiedzy. Sprawdź swoją wiedz... [...] Dawno, dawno temu, za górami, za lasami stał domek z ekologicznego, bezglutenowego piernika. Jego dach pokryty był żelkami słodzonymi ksylitolem, a w ogródku stały drzewa z amarantusowych ciastek. Podjazd wysypany cukrem kokosowym ozdabiały malutkie kwiatki z kokosowych kulek mocy. W chatce mieszkała piękna Baba Jaga. Robiła domowe, owocowe lody i zapraszała dzieci na pyszny jagielnik. A dzieci przychodziły i jadły. I były szczęśliwe, a najbardziej szczęśliwi byli ich rodzice. Jednak pewnego dnia piękna Baba Jaga zamieniła się w złą czarownicę i wszystkie dzieci uwięziła, aby… no reszty się chyba domyślacie :D. Bajka jak bajka :). Wymyślona. Ale z morałem. Czasami wygląd zewnętrzny, pierwsze wrażenie, uśpi naszą czujność i zapominamy o tym, na czym nam najbardziej zależy. Czy zdrowe słodycze to też tylko bajka? Obiecałam Wam po wpisie o alternatywach dla białego cukru również artykuł o tym, czy to naprawdę ma aż takie znaczenie, czym słodzimy. Bo czasem mam wrażenie, że w batalii o to, jaka forma cukru jest najlepsza, najzdrowsza, a jaka najbardziej szkodliwa, zapominamy o tym, co najważniejsze – o nawykach żywieniowych, naszych przyzwyczajeniach, o tym, w jaki sposób traktujemy słodycze i jakie mamy z nimi relacje. A te relacje zazwyczaj nie zmieniają się niezależnie od tego, czy słodycz jest „zdrowy”, czy nie. Czy istnieją zdrowe słodycze? Oczywiście, znajdziemy słodkości o większej i mniejszej wartości odżywczej. Daktylowa kulka z orzechami i karobem, poza naturalnymi cukrami, dostarczy nam również magnezu, wapnia, dobrych kwasów tłuszczowych i błonnika. I chwała jej za to! Ale! Czy to oznacza, że taka kulka jest zdrowa i możemy ją jeść w takiej ilości, jakiej tylko chcemy? Niekoniecznie. Pisałam już na ten temat we wpisie o daktylowych batonikach, zajrzyj do niego koniecznie! Nie jest to proste do wytłumaczenia i zazwyczaj burzy nasz światopogląd dotyczący jedzenia, w którym dominują barwy biała i czarna. Zdrowe jest zdrowe i dlatego należy jeść tego tyle, ile się chce. Niezdrowe jest niezdrowe, a więc unikajmy, jak ognia. Taka dychotomia jest przyjemna, ułatwia życie, daje nam poczucie bezpieczeństwa… ale jednak prowadzi do popełniania błędów. Między innymi przez ten jasny podział na „dobre” i „złe” jedzenie, tak często borykamy się z objadaniem, jedzeniem emocjonalnym i poczuciem winy po zjedzeniu czegoś „niezdrowego”. Gdy ktoś mówi: „jem za dużo słodyczy!”. Zazwyczaj uzyskuje porady w stylu: „zamień czekoladę na suszone morele”. Jak myślisz, czy to działa? Mam poczucie, że gdyby działało, nie walczylibyśmy już z epidemią otyłości. Dlaczego? Jest kilka powodów! Cukier to cukier! Co za różnica? Pierwsza przyczyna leży w naszej fizjologii i odczuwaniu słodkiego smaku. Gdy jemy coś słodkiego dla naszego mózgu jest to zapowiedź prawdziwej uczty. Dlaczego? Ponieważ „żywi się” glukozą i zjada jej zdecydowaną większość, która powstaje w naszym organizmie. Oczywiście, dla mózgu nie ma większego znaczenia, czy ta glukoza powstanie z kaszy, czy z czekoladowego batonika. Ale nasze kubki smakowe, odczuwając coś intensywnie słodkiego, wysyłają do mózgu sygnał: „Stary, leci energia!”. Co więcej, nasz mózg oszacowuje, na podstawie smaku, wyglądu, wcześniejszych doświadczeń, przewidywanej przyjemności płynącej z jedzenia, ile tego pokarmu powinniśmy zjeść, by się najeść. Gdy wiemy, że coś jest kaloryczne i tłuste – przewidujemy, że potrzebujemy zjeść tego mniej, by być najedzonym. Gdy słyszymy, że coś jest „beztłuszczowe”, „zdrowe”, „bezcukrowe” i „bezglutenowe”… w mózgu powstaje informacja mniej więcej w stylu: „Jedz, ile wlezie i tak się nie najesz!” . Każdy z nas mniej więcej wie, co powinien jeść, by być zdrowym. Ale większość z nas wcale tak nie je! Przyczyn oczywiście jest masa, ale jedną z nich jest to, że mamy głęboko zakorzenione przekonanie, że coś, co jest zdrowe… jest jednocześnie niesmaczne. Gdy połączymy te fakty, okaże się, że często sięgając po tzw. „zdrowe słodycze” wcale nie wychodzimy lepiej niż jedząc zwykłe. Bo ulegamy iluzji zdrowych słodyczy (określenie własne, nienaukowe ;)). Wyobraź sobie kawałek bezglutenowego ciasta marchewkowego bez cukru. Gdy na nie patrzysz, myślisz: „zdrowe!”, a Twój mózg myśli: „to może jeszcze kawałek?”. I tak się często dzieje! Jemy więcej, bo uważamy, że możemy sobie pozwolić, bo przecież nie ma cukru, a marchewka i orzechy. A gdy spojrzymy na ilość cukru (nawet tego naturalnego – z owoców i warzyw) z dwóch kawałków zdrowego ciasta przerośnie ona ilość cukru z małego kawałka ciasta klasycznego (o tym, czy zwykły cukier naprawdę jest zły, przeczytasz tutaj). Dodatkowo warto pomyśleć o tym, jaki przekaz wysyłamy do dziecka: to normalne jeść 2 kawałki ciasta! O nawykach, jakie w ten sposób budujemy opowiem jeszcze niżej :). Drugą sprawą związana z fizjologią jest to, jak taką słodycz odbierają nasze dzieci. Dając dziecku zdrowe ciasteczko, mamy poczucie dobrze spełnionego obowiązku. Ale czy nie przeceniamy czasami inteligencji naszych dzieci (ja wiem, że dla mamy każde dziecko jest najmądrzejsze :D)? Dla Twojego dziecka nie ma kompletnie żadnej różnicy, czy zjada zdrowe ciasto marchewkowe słodzone ksylitolem, czy zwykłe ciasto z białym cukrem. Ono widzi, że je ciasto. Ono czuje słodki smak. Intensywnie słodki smak (pamiętasz, jak słodkie są daktylowe batoniki?). Ono uczy się jeść słodycze. I jeśli takie zdrowe ciasto pojawia się po prostu raz na jakiś czas, to super. Nic w tym złego. Ale jeśli spróbujesz zastąpić zwykłe słodycze, tymi „zdrowymi” i nawet zwiększysz ich ilość, bo przecież są wartościowe… to niestety wpychasz swoje dziecko do tej uroczej chatki pięknej Baby Jagi z początku tego wpisu. Mam ochotę na… czyli nasze potrzeby psychiczne Tu warto zadać sobie pytanie, dlaczego w ogóle jesz słodycze? „Byłam głodna i miałam ogromną ochotę na kilka ciasteczek czekoladowych, które kupiłam swoim dzieciom. Próbuję schudnąć, więc zamiast tego zjadłam kilka wafli ryżowych. Na początku było mi z tym dobrze, choć nie czułam się usatysfakcjonowana. Zjadłam więc jeszcze jogurt i kilka mini marchewek, a potem jeszcze trochę sera. Zjadłam też kilka łyżek lodów, a potem jeszcze kilka – i ciągle miałam poczucie, że jeszcze czegoś mi trzeba. W końcu poddałam się i zjadłam te ciasteczka. Czułam się tak winna, że opróżniłam prawie pół paczki, zanim dzieci wróciły do domu. Później zrobiło mi się niedobrze. Lepiej było od razu zjeść kilka ciasteczek i mieć z nich prawdziwą przyjemność.” (Michelle May, Jedz to, co kochasz, kochaj to, co jesz) Byłaś kiedyś w takiej sytuacji? Dlaczego tak się dzieje? Głównie dlatego, że słodycze nie dostarczają nam tylko kalorii. Nie jemy ich dlatego, by się najeść (no czasem dlatego :D). Niezwykle często sięgamy po słodycze, bo czujemy taką potrzebę psychiczną. Mamy poczucie, że one nas ukoją, dodadzą siły, zmniejszą napięcie, poprawią nastrój. Często nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy! Myślimy, że jesteśmy uzależnieni od cukru. A cukier to tylko narzędzie do łatania jakieś dziury i dopóki nie dowiesz się, jaka to dziura, to żadne ekologiczne, bezcukrowe i daktylowe batony tu nie pomogą. Ba! Czasem lepiej zjeść normalny kawałek czekoladowego tortu i czuć, że zjadłam coś smacznego, dobrego, wyjątkowego. Cieszyć się jego smakiem, zamiast próbować zagłuszyć to pragnienie toną wafli ryżowych. Ale ważne jest, by zwiększyć swoją ŚWIADOMOŚĆ W JEDZENIU. Świadomość w wyborze jedzenia, a przede wszystkim świadomość w czasie jedzenia. Jeżeli ten temat Cię interesuje, koniecznie wysłuchaj mojego spotkania z Anią Kuszewską-Sprawką, czyli Uważną Mamą, właśnie o tym, jak jeść bardziej uważnie. Niestety, zdrowe słodycze mogą znów zaburzyć naszą świadomość. Jemy ich często więcej, nie czujemy nasycenia, jemy jeszcze więcej i z łatwością przekraczamy poczucie głodu i sytości. A potem sięgamy i tak po „coś słodkiego” i zostajemy z przejedzeniem i ogromnym poczuciem winy… Nawyki! Pomyśl, czego uczysz swoje dziecko? Dlaczego w ogóle zajmujemy się cukrem w diecie naszych dzieci? Chcemy, by jadły zdrowo. By podejmowały dobre wybory żywieniowe. By nie dawały się zwieść producentom żywności. Krótko mówiąc, aby jadły lepiej niż my i nie popełniały tylu błędów żywieniowych. Oczywiście, mamy też w głowie to, że cukier szkodzi (to prawda! Ale tylko, gdy jemy go za dużo). Mam poczucie, że większość naszych problemów ze słodyczami w diecie dzieci bierze się z naszego lęku, że tych słodyczy, cukru jest tak dużo, że nasze dzieci sobie z nim nie poradzą, uzależnią się i będą go jeść, i jeść, i jeść… Czy wiesz, że ok. 90% naszych działań to nawyki? Czynności wykonywane nieświadomie? Podobnie jest z żywieniem – idealnie byłoby, gdybyśmy wybory żywieniowe podejmowali świadomie, jednak w większości robimy to z automatu. Pamiętaj, że najważniejsze i najtrwalsze nawyki żywieniowe kształtują się w dzieciństwie. I teraz zastanów się, jaki nawyk żywieniowy kształtujesz u dziecka dając mu na II śniadanie kawałek zdrowego ciasta? Nie raz czy dwa, ale często, kilka razy w tygodniu? A jaki, gdy mówisz: „te lody są zdrowe, możemy ich zjeść tyle, ile tylko chcemy”? W odniesieniu do słodyczy wartościowymi nawykami byłyby: jedzenie słodyczy w zgodzie z sygnałami głodu i sytości umiejętność jedzenia słodyczy z umiarem (np. rezygnacji, gdy już nie jesteśmy głodni) świadomość, że słodkich rzeczy jemy mniej niż innych (bo przecież są też inne smaki!) niełączenie jedzenia słodyczy z emocjami umiejętność pieczenia ciast i samodzielnego przygotowania deserów Mając te nawyki, nasze dzieci będą bezpieczne, bo będą wiedziały, jak radzić sobie ze słodyczami przez całe życie, również wtedy, gdy nie będzie nas obok, by powiedzieć „możesz jeszcze tylko jedno ciasteczko”. W kontekście nawyków nie ma kompletnie żadnego znaczenia, czy do brzucha Twojego dziecka trafia domowe ciasto z ksylitolem, czy perfidna babeczka z kremem z pobliskiej cukierni. To i to uczy jeść intensywnie słodkie rzeczy. Żelki z soku owocowego uczą jeść żelki, lizak z ksylitolem uczy jeść lizaki itd. Najłatwiej zatem wrzucić wszystkie słodycze do jednego wora i uczyć dziecko jeść je z umiarem :). Pisałam o tym niedawno na IG, przy okazji naszego czekoladowego budyniu jaglanego :). „Relacje ze słodyczami to złożona sprawa. Ale dla nas! Rodziców. Dzieci jeszcze nie wiedzą, że to może być skomplikowane. Więc może zamiast tworzyć reguły, zasady, skomplikowane algorytmy – uprościmy sprawę? :)” Zatem, czy lepiej odpuścić walkę o „zdrowe słodycze”? Czy to naprawdę nie ma znaczenia czy moje dziecko je żelki, czy domowe ciastko z orzechami? Oczywiście, że ma! I zgodnie z zasadą proporcji (tu poznasz najważniejsze zasady żywieniowe!) dobrze, by tych domowych i „zdrowych” słodyczy było więcej. Ale one nie rozwiązują problemu. Nie sprawiają, że nie musimy w ogóle martwić się o słodycze w diecie naszego dziecka. Zamieniliśmy brzydką czarownicę na piękną Babę Jagę, która daje nam iluzję bezpieczeństwa. Czynnikiem, który może wszystko zmienić jest ŚWIADOMOŚĆ, że zdrowe słodycze, to nadal słodycze. Pamiętajmy o tym, gdy ucieszymy się, że ktoś upiekł zdrowe ciasto i możemy zjeść trzeci kawałek, bo czy na pewno o tym marzymy dla naszych dzieci? Zdrowe słodycze mogą być wartościowym elementem naszej diety, ale musimy z nich mądrze korzystać :). Dlatego właśnie powstał kurs o zarządzaniu słodyczami w Twoim domu! W styczniu 2021 rusza V edycja kursu i nie mogę się doczekać, kiedy wspólnie rozpoczniemy pracę nad nawykami związanymi ze słodyczami :).

bajka o jedzeniu dla dzieci